ХХ ғасырдың екінші жартысы мен xxi ғасырдың басындағы жапон композиторлық мектебі: өкілдер және жетекші тенденциялар

Көріністер: 36

Бөлісу:

Авторлар

Эльвира Абдрахманова

												

Жауапты автор

Үрмелі және соқпалы аспаптар кафедрасының магистранты

Құрманғазы атындағы Қазақ ұлттық консерваториясы

Қазақстан

Тамара Джумалиева

												

Музыкатану және композиция кафедрасының профессоры, өнертану кандидаты

Құрманғазы атындағы Қазақ ұлттық консерваториясы

Қазақстан

Мақала туралы ақпарат

Мақаланың жарияланған күні

2023-12-13

Мақала беті

11-20

Бөлім

Өнер және гуманитарлық ғылымдар

Лицензия

Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 International

Аңдатпа

Бұл мақала ХХ ғасырдың ортасы мен XXI-ші ғасырдың басындағы заманауи Жапондық композиторлар мектебіне арналған. Бұл мектеп әлемдік музыка қауымдастығында жетекші орындардың бірін иеленді. Онда қоршаған орта мен тарихи мәдени шындық туралы тұтас және терең түсінік беруге ұмтылыс басым болған, сол уақытта   осы   буынның   композиторлары   қалыптасты.   Оларды   екіге   бөлуге   болады: «Дәстүрлі»   –   Дан   Икума,   Хасакава   Фумио,   Акира   Ифукубэ,   Нобуо   Тэрахара, «Еуропалықтар» – Тору Такэмицу, Макото Морой, Акира Юаяма, Юдзи Такахаши, Рио Нода, олар Францияда, Германияда, АҚШ және Ресейде білім алған. Бұл Жапониядағы академиялық музыканың дамуына өзіндік ерекшеліктерге алып келді. Бір жағынан авторлар үшін музыкалық өнердің іргелі мәселелерін ашу мен қоса, қазіргі Жапон музыкасының жетекші бағыттарын қарастыру маңызды болды. Олардың ішінде ұлттық және жалпы мәдени дәстүрлер, атап айтқанда еуропалықтардың өзара әрекеттесуі: Эрик Сати, Оливье Мессиан, Карлхайнц Штокхаузен, Янис Ксенакис, Кшиштоф Пендерецкий, және америкадық Эдгар Варез, Джон Кейдж, Аарон Копленд. Екінші жағынан күрделі, көп салалы, бірақ болашағы зор жолды көрсетеді. Осы жол композиторлардың өз ұстанымдарын өзгертуді, ортақ шешімге келуді талап етеді. Соның арқасында олар жаңа музыка тарихын құруға мүмкіндік ашты.

Тірек сөздер

жапон композиторлар мектебі
жапон композиторлары
Дан Икума
Хасакава Фумио
Акира Ифукубэ
Нобуо Тэрахара
Тору Такэмицу
Макото Морой
Акира Юяма
Юдзи Такахаши
Рио Нода

Дереккөздер тізімі және References

Dubrovskaâ M. Formirovanie âponskoj kompozitorskoj školy i tvorčeskaâ deâtel’nost’ Âmady Kosaku // Avtoreferat dis. dokt. isk. – Novosibirsk, 2005 – 60 p.

Akopân L. O. Pamâti Toru Takèmicu // L. O. Akopân // Muz. akad. 1997 – №3, pp. 221-223.

Nest’ev Nest’ev I. V. Tokio // Sovetskaâ muzyka. – 1974. – № 10, pp. 123-130.

Alpatova A. Aziatskij muzykal’nyj avangard: obrazy arhaiki v tvorčestve H. Masedy i T. Takèmicu // Muzykal’naâ akademiâ. 2010. № 2, pp. 154-158.

100 let so dnâ roždeniâ Džona Kejdža URL: http://www.lokatme.ru/mag/experience/experience- interview/178805-john-cage-100year [Data poslednego obraŝeniâ 6. 02.2023].

Kompozitor, dirižër, tvorec: interv’û s Hisaisi Dzë. https://konnichiwa.ru/4017/ [Data poslednego obraŝeniâ: 06.02.2023].

Grigorenko E. Džon Kejdž. Tvorčestvo. Ki1v.: «Muzična Ukraina», 2012. – 226 p.

Snežkova E. A. Tvorčestvo Takèmicu Toru v kontekste nacional’noj muzykal’noj kul’t8ury Âponii: na primere instrumental’nyh sočinenij. Avtoreferat na soiskanie učenoj stepeni kandidata iskusstvovedeniâ – Novosibirsk, 2007. – 30 p.

Ksenakis Ânis. Muzyka, sočinâemaâ s pomoŝ’û komp’ûtera // 100 kompozitorov HH veka (perevod s nemeckogo E. Rozovskoj). – Čelâbinsk, Izdatel’stvo «Ural LTD»,1999. p. 83.

Abdinurov A. Kšištof Mejer «Novoj muzykal’noj gazete» // Novaâ muzykal’naâ gazeta, 2000, № 9- 11. p.17.

Lihačev D.S. Razvitie russkoj literatury H-XVII vekov. – M., 1973. p. 21.

Gè Mèn. K voprosu o razvitii saksofonnogo iskusstva v Kitae v HH – načale HHI veka / Gè Mèn // Iskusstvo i kul’tura. – № 3(15). – 2014. – pp. 48-54.